Beschrijving
Het Noordhollands Dagblad organiseerde jarenlang samen met het Groene Kerkje te Lambertschaag en de NS een literaire avond waarvoor bekende schrijvers werden uitgenodigd zoals Conny Palmen, Tommy Wieringa en Adriaan van Dis. Ik was toen redactiechef van het Dagblad voor West-Friesland, een onderdeel van het Noordhollands Dagblad. Samen met de spoorwegen bedacht ik in 2010 een schrijfwedstrijd. Lezers van de krant werden uitgedaagd een column te schrijven over leesclubs. Als redactiechef zat ik in de jury en zag stapels ingezonden columns voorbij komen. Eentje sprong er uit, die van Ina Hollander. Zij werd de terechte winnaar en was dat jaar de eregast op de literaire avond van het Groene Kerkje waar Khalid Boudou, auteur van onder meer ‘Het Schnitzelparadijs’ een lezing hield.
Het zou jammer zijn geweest als het bij die ene column van Ina bleef. Zij heeft het talent dagelijkse gebeurtenissen te verwoorden op een manier die voor iedereen herkenbaar zijn. Alsof je het zelf hebt meegemaakt. Om haar te stimuleren door te gaan gaf ik haar jaren geleden een eigen plekje in het dagblad. Deze columns staan nu in dit boekje. Ik hoop dat u haar columns met net zoveel plezier leest als ik.
Michiel Snik
Redactiechef Noordhollands Dagblad
Saskia Boree –
Uit alle schrijfwedstrijd inzendingen van het Noordhollands Dagblad sprong de column van Ina Hollander eruit. Dit leverde de columniste sinds 2011 een eigen plekje bij het dagblad op. Auteur en recensent Saskia Boree kreeg onlangs haar bundel met columns op de mat. Het boekje werd in 2015 bij Godijn Publishing uitgegeven en bevat vijftig schrijfsels van haar hand. Tijd om haar unieke schrijfstijl te ondergaan.
Vijftig
Je zou zeggen dat de titel van deze verzameling opmerkelijke schrijfsels gekozen is omdat er exact vijftig korte, maar krachtige stukjes in het boek zijn opgenomen. De eerste column doet echter anders vermoeden. “Veertig worden leek me vroeger verschrikkelijk saai,” zo steekt Ina meteen van wal.
De openingscolumn heet namelijk net zoals de bundel Vijftig. Zou ze deze titel niet hebben gekozen omdat ze vijftig werd? Nu ze, zoals ze het zelf mooi weet te verwoorden, eindelijk weet waar Abraham de mosterd haalt? Een mooie gedachte is het wel. Een bundel met hersenspinsels uitbrengen, omdat vijftig worden toch heel anders is dan wat je ervan had verwacht.
De bundel bevat dus vijftig columns, waarin diverse uiteenlopende onderwerpen centraal staan. Niet alleen over ouder worden, maar ook onderwerpen zoals vloeken, het campingseizoen, non-fictie en wiskunde komen langs. Het lezen van haar columns zet je op een bepaalde manier aan het denken en zijn hele herkenbare, alledaagse situaties. Hoewel sommige woordspelletjes van haar hand een beetje flauw zijn, bezorgen ze de lezer op zijn tijd een glimlach op het gezicht. Een leuk boekje dat voor afleiding in de alledaagse dingen zorgt.
Op Heel Nederland Leest plaatste Saskia het volgende:
“Vijftig bestaat uit vijftig korte, maar krachtige columns, die je gegarandeerd een glimlach op het gezicht bezorgen. De situaties en onderwerpen zijn stuk voor stuk herkenbaar en met humor geschreven. De opmerkelijke taalkeuze van Hollander vormt bij haar schrijfsels de boventoon.”
Op Bol.com plaatste Saskia onder SJMSchrijft het volgende:
“Een boek met een opmerkelijk taalgebruik dat je om de herkenbare situaties doet gniffelen. Sommige woordspelletjes mogen dan misschien een beetje voorspelbaar zijn, maar juist daardoor bezorgt het de lezer een lach op het gezicht. Om tussendoor de dagelijkse sleur even te doen vergeten.”
Op Hebban plaatste Saskia het volgende:
“In deze gaat de uitspraak ‘een boek niet enkel bij de omslag beoordelen’ extra op. Vijftig mag er dan op het eerste gezicht nogal bescheiden uitzien qua uitvoering, zodra je de eerste bladzijde openslaat, ga je bij het lezen van de openingszin er al anders over denken. Het blijkt een boekje met allemaal woordspelletjes te zijn, welke betrekking hebben op het onderwerp. De situaties zijn alledaags en heel herkenbaar, soms een beetje flauw misschien, maar Ina’s schrijfsels snijden op een bepaalde manier toch hout. Kort, krachtig en heerlijk herkenbaar.”
Tekst: Saskia Boree
Wim de Groot –
Een bundel van vijftig columns. De schrijfster gaat voor haar onderwerpen niet ver van huis. De onderwerpen zijn divers en variëren van kinderen en vrienden tot relaties, doktersbezoek en de wereld willen verbeteren. Het woordgebruik is simpel, het leest prettig en de bundel is daardoor geschikt voor een groot publiek. Wel mis ik bij de meeste columns de diepgang, vaak zijn ze net iets te kort voor een goed verhaal. Een woordspeling, een leuk gevonden dubbelzinnigheid en dat is het. De columns die iets dieper graven, springen er uit, als een golf in een verder wat voortkabbelend stroompje. Het boekje is met veel humor geschreven. De schrijfster weet de dingen goed uit te beelden. Je ziet en hoort haar grommend voor de spiegel staan en je zit erbij als een man niet door heeft dat zijn vrouw zich heeft opgemaakt om als verrassing uit eten te gaan. Een leuke vondst om als zogenaamde onzichtbare toeschouwer 112 te willen bellen voor dit noodgeval. Zo heeft zij wel meer originele invallen. Het is een leuk boekje, tussen 2 wassen door bij een kopje koffie roept het een glimlach op. Veel mensen zullen zich in de situaties herkennen. Voor wie het allemaal al heeft meegemaakt, brengt het herinneringen naar boven , die een combinatie zijn van nostalgie en opluchting, dat je het verleden niet hoeft over te doen. De eenvoudige stijl, zo anders dan die van veel andere columnisten, maakt nieuwsgierig naar nieuw werk van deze schrijfster.
Wim de Groot
Elly Godijn –
Lees hier de recensie van Hanneke Tinor.
http://hanneketinorcenti-blog.simplesite.com/424610165/3826523/posting/vijftig-een-amusante-bundel?b=2574532854704BFBEE6951B607828EC1504664