Elly Godijn


1971

In 1971 ziet Elly voor het eerst het levenslicht. Zij groeit op in een liefdevol gezin met een broer en zusje. Haar jeugdjaren brengt zij door in Franeker, een idyllisch stadje in Friesland.

18 jaar

Als 18-jarige trekt zij de ‘wijde’ wereld in en gaat op kamers in Zwolle om te studeren aan de Middelbare Hotelschool. Zij is zoekende en na een loopbaan in de hotelwereld volgen er administratieve opleidingen waarmee zij zich laat omscholen en vindt werk in de boekhouding en loonadministratie.

Liefde

Tijdens een werkvakantie op Texel ontmoet Elly de liefde van haar leven. Na zes jaar Zwolle pakt ze haar biezen en verhuist naar Hoorn. Het stadje aan het IJsselmeer, uit het bekende lied van Pierre Kartner: ‘Daar in het kleine café aan de haven’. In Hoorn vindt zij haar weg, maar is nog steeds zoekende. Waarnaar? Het antwoord vindt ze niet. Zij werkt, speelt in haar vrije tijd toneel en vergroot haar sociale leven. Ondertussen wordt er getrouwd en breidt het gezin zich uit met twee meisjes, twee jongens en een vlindertje.

Schrijven

Schrijven doet ze haar hele leven; korte verhalen, gedichten en hersenspinsels worden toevertrouwd aan het witte papier. Als een rode draad loopt deze interesse door haar leven. Sluimerend op de achtergrond. Soms borrelt het even naar boven om daarna weer geruisloos op te lossen in de mallemolen van het leven. Steeds weer wordt de liefde voor het schrijven ‘omver gelopen’ door studie, werk, gezin en het drukke sociale leven.

Passie

In 2011 komt daar verandering in. Het begint in 2010. Elly sluit zich aan bij een schrijverscafé, waar de passie wordt gevoed. Voor de bundel ‘Vaderbrieven’ vertrouwt zij haar diepste gevoel aan het papier toe. Twee emotionele brieven worden gepubliceerd door een uitgever in Nijmegen. Zij geeft een stukje van haar ziel bloot en probeert hiermee af te rekenen met een verleden dat haar heeft gevormd tot wie zij nu is.
Kort daarna wordt in juni 2011 dochter Lotus geboren met 25 weken. Veel te vroeg en ontzettend kwetsbaar ziet zij het levenslicht. Met slechte verwachtingen weet zij de wereld te veroveren met haar ongelofelijk zijn. Het geloof in haar is zo sterk dat Elly haar niet kan laten gaan. Meteen na de geboorte doet zij Lotus een belofte: ‘Ik zal haar handje vasthouden en niet loslaten. Samen gaan wij het gevecht van ons leven aan.’ Er volgt een periode van angst, verdriet, maar vooral van hoop. Maanden verlaat zij huis en haard om bij haar meisje te zijn. In het Ronald McDonald huis in Amsterdam vindt zij haar weg, manlief Fred zorgt in Hoorn voor de andere drie kinderen. Dat geeft haar de mogelijkheid om dag en nacht bij hun dochter te kunnen zijn.
Het wordt een lange weg, een wandeling met een gouden randje, vol emoties, dankbaarheid en bewustwording.  Om het vol te houden, pakt Elly de pen op. Haar meisje als inspiratiebron zorgt ervoor dat de passie zich in vuur en vlam zet. Al haar emoties vertrouwt zij toe aan het papier. Het is haar houvast  in de moeilijke en eenzame tijd. De strijd van haar leven maakt van haar een bewust en intens dankbaar mens.

Verloren

Na de geboorte van hun dochter laat het opgelaaide vuur zich niet meer doven en Elly gaat door met schrijven. Een column bij Mijn Geheim, toneelrecensies en diverse schrijfprojecten komen op haar pad die uiteindelijk resulteren in SchrijvenInHoorn en uitgeverij Godijn Publishing. Zij is verloren in haar passie, geen roepende meer in de woestijn. Zij weet wat ze zocht en heeft haar weg gevonden.

Haar passie – SCHRIJVEN!

Publicaties bij GP: